Cyberaanval

Wat is een cyberaanval?

Een cyberaanval is een kwaadwillige poging door een cybercrimineel om als het ware digitaal in te breken. Het doel hiervan is netwerken of digitale apparaten te verstoren, toegang te krijgen tot gegevens of controle te krijgen over IT-systemen. Met als uiteindelijk doel financiële winst voor de cybercrimineel. Er zijn verschillende soorten cyberaanvallen, we zetten de belangrijkste voor je op een rij.

De verschillende soorten cyberaanvallen

Als organisatie bestaat het risico dat je met de volgende cyberaanvallen te maken krijgt:

Hacking

Bij hacking dringt de cybercrimineel (de ‘hacker’) je netwerk of computersysteem binnen om informatie in te zien of te stelen. Je kunt het vergelijken met een eenpuntsslot op de voordeur of misschien wel de sleutel die op het slot steekt: door slechte (of achterhaalde) cybersecurity-software hebben hackers vrij spel.

Phishing

Bij phishing worden mensen misleid om gevoelige informatie te delen. Het gaat hier om informatie zoals wachtwoorden of creditcardnummers. Cybercriminelen doen dit door zich voor te doen als een betrouwbare entiteit via e-mail, websites of whatsapp. Het is als bedrijf daarom belangrijk om niet alleen te investeren in cybersecurity-software, maar ook in cybersecurity-training voor je medewerkers.

Identity Theft

Hierbij stelen cybercrminelen persoonlijke informatie, zoals sociale zekerheidsnummers of bankgegevens. Vaak door zich voor te doen als een ander persoon – dit is een vorm van phishing. Op naam van deze mensen worden dan bijvoorbeeld tickets geboekt of andere grote aankopen gedaan. De cybercrimineel gaat er met de identiteit van de gebruiker vandoor.

Malware aanval

Bij dit type cyberaanval worden virussen, wormen, trojans en ransomware gebruikt om computers of netwerken te infecteren. Ransomware vergrendelt bijvoorbeeld de toegang tot gegevens totdat een losgeld wordt betaald.

Denial of Service (DoS) en Distributed Denial of Service (DDoS) Aanvallen

Bij een D(D)oS-cyberaanval wordt een website of netwerk overlast – waardoor het onbeschikbaar wordt voor de legitieme gebruikers.

Wat zijn de gevolgen van een cyberaanval

Je denkt misschien dat een cyberaanval jou niet overkomt. Think again: uit onderzoek blijkt dat hackers minstens 93 procent van de bedrijfsnetwerken kunnen binnendringen. Denk je nu: ach, bij ons valt niets te halen? Ook dat is niet waar.

Grote organisaties – waar cybercriminelen het liefst binnendringen – zijn vaker beter beveiligd dan kleinere spelers in bijvoorbeeld het MKB. Deze MKB’ers zijn toeleveranciers van de kleine bedrijven – en daardoor het perfecte doelwit voor een cyberaanval. Een cybercrimineel kiest namelijk de weg van de minste weerstand: daardoor is ook jouw (kleinere) organisatie een magneet voor cyberaanvallen. Bescherm je organisatie tegen een cyberaanval om de volgende gevolgen te voorkomen:

Economische schade:

Je krijgt te maken met enorme financiële verliezen door het stilleggen van de productie, herstelkosten en verlies van klanten.

Reputatieschade:

Een aanval heeft een grote impact op je klantvertrouwen en reputatie – waardoor je ook op de lange termijn hier de impact van voelt.

Juridische gevolgen:

Als bedrijf kun je aansprakelijk worden gesteld als data wordt gelekt. Hierdoor moet je mogelijk opdraaien voor boetes en juridische kosten.

Operationele verstoringen:

Cyberaanvallen kunnen kritieke systemen platleggen, wat kan leiden tot grootschalige verstoringen van diensten.

Kun je een cyberaanval voorkomen?

Cybersecurity is een kat-en-muisspel. Cybersecurity software wordt continu verbeterd om cybercrimineel voor te zijn, maar in de praktijk zijn cyberaanvallen niet helemaal te voorkomen. Wel kun je – aan de hand van het Zero-Trust principe – je organisatie optimaal beschermen tegen een cyberaanval. Dit principe werkt op de volgende manieren:

Zero Trust:

Zoals de naam al verraadt, wordt niemand vertrouwd. Zowel binnen als buiten het netwerk, wordt iedereen als een potentiële bedreiging beschouwd.

Strikte identiteitsverificatie:

Alle gebruikers en apparaten moeten zichzelf identificeren voordat specifieke toegang wordt verleend – door middel van multi-factor authenticatie (MFA).

Minimale toegangsrechten:

Gebruikers en apparaten krijgen alleen toegang tot de gegevens en systemen die ze specifiek nodig hebben voor hun taken (dit wordt ook wel het ‘least privilege’-principe genoemd).

Segmentatie van netwerken:

Netwerken worden opgedeeld in kleinere segmenten met strikte toegang-policies, zodat aanvallers zich niet gemakkelijk kunnen verplaatsen als ze eenmaal binnen zijn.

Continue monitoring en logging:

Alle activiteiten binnen het netwerk worden voortdurend gemonitord en gelogd om afwijkingen of cyberaanvallen te detecteren.

Granulaire toegangscontrole:

Toegang aan systemen en netwerken wordt verleend op basis van context, zoals de identiteit van de gebruiker, het apparaat dat wordt gebruikt, de locatie en de aard van de gevraagde data. Dit wordt ook wel Zero Trust Network Access (ZTNA) genoemd.

Beveiliging van endpoints:

Elk apparaat dat verbinding maakt met het netwerk moet voldoen aan strikte beveiligingsvereisten, zoals actuele antivirussoftware en patchbeheer.

Dynamische aanpassing:

Beveiligingsregels kunnen in realtime worden aangepast op basis van veranderende omstandigheden, zoals nieuwe dreigingen of veranderingen in de netwerkarchitectuur.

Versleuteling van gegevens:

Gegevens worden zowel tijdens de overdracht als in rust versleuteld om te voorkomen dat ongeautoriseerde gebruikers gevoelige informatie kunnen onderscheppen of lezen.

Benieuwd hoe je een cyberaanval kunt voorkomen én hoe je je bedrijf optimaal beschermt?